Και Το Όνομα Της Πόλης… Αθήναι. Στον Διαγωνισμό Των Δώρων Αθηνάς (Ελαία) – Ποσειδώνα (Ύδωρ) Οι Πολίτες Ψήφισαν Την Ελαία !
Η ελιά, η Θεά Αθηνά και ο Μόρος
Μήπως η ιστορία της διαμάχης μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για την πόλη του Κέκροπα ΔΕΝ είναι γνωστή;
Η Ιστορία της Αθήνας
Η ίδρυση της Αθήνας χάνεται στην αχλύ του μύθου, καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι προϋπήρχε της Μυκηναϊκής εποχής. Στα πανάρχαια χρόνια της νεολιθικής εποχής,όλη η περιοχή της Αττικής λεγόταν “Κραναά“. Η ονομασία προέρχεται από το επίθετο “κραναός” που σημαίνει τραχύς, πετρώδης, όπως δηλαδή ήταν όλη η βραχώδης Αττική χερσόνησος.
Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά, Ακταίο(1). Το δεύτερο όνομά της, Κεκροπία, είχε προέλθει από τον βασιλιά Κέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, αφού παντρεύτηκε την κόρη του. Κατά την διάρκεια των χρόνων της βασιλείας του, η θεά Αθηνά και ο Ποσειδών συναγωνίσθηκαν για την προστασία της πόλεως, προσφέροντας δώρα. Ο Ποσειδών κτύπησε με την τρίαινα του πάνω στον βράχο της Ακροπόλεως και ανέβλυσε μια πηγή με αλμυρό νερό(2). Από το χτύπημα (τα τρία σημάδια μπορεί να τα δει κανείς πίσω από το Ερέχθειον..) σε λίγη ώρα…
… το νερό ξεχύλισε και όλα τα ρυάκια που δημιουργήθηκαν ενώθηκαν σε ένα πλατύ ποτάμι που κυλούσε ως το Σαρωνικό κόλπο. Η άνυδρη γη ρουφούσε με λαχτάρα το θείο δώρο. Τα περβόλια κι οι κήποι γέμισαν καρπούς. Τα χωράφια πρασίνισαν και οι θεοί κοιτούσαν τους ανθρώπους να στέκουν έκθαμβοι και να μην πιστεύουν στα μάτια τους. Βλέποντας τις λατρευτικές εκδηλώσεις του λαού για το δώρο του Ποσειδώνα, οι θεοί και όχι ο πληθυσμός αποφάσισαν να τον ανακηρύξουν προστάτη της πόλης και να χαρίσουν σε αυτή το όνομά του ενώ η Αθηνά πρόσφερε ένα δένδρο ελιάς*. Σε κοσμικό επίπεδο οι άνδρες έκριναν ότι το δέντρο της ελιάς είναι ανώτερο δώρο αφού προσφέρει ξύλο, λάδι και τροφή, και θα ψήφιζαν την θεά Αθηνά ως προστάτιδα τους.
Ο Ποσειδώνας είχε, όμως, το σκοπό του. Με βροντερή φωνή ανακοίνωσε ότι χάρη στην αλμυρή πηγή ως προστάτης της πόλης, θα έκανε την Ποσειδωνία θαλασσοκράτειρα, οι γυναίκες κατάλαβαν πολύ καλά την σημασία μιας θαλασσοκράτειρας πόλης (δημιουργία κοσμοκρατορίας την τότε εποχή!) και ψήφισαν τον Ποσειδώνα! Οι γυναίκες ήταν κατά μια περισσότερες των ανδρών και η ψηφοφορία ξαναέγινε αφού τιμώρησαν τις γυναίκες – απαγορεύοντας τους στο εξής να συμμετέχουν στις δημόσιες συνελεύσεις και τους αφαίρεσαν το δικαίωμα ψήφου και τότε κέρδισε η Αθηνά. Έπρεπε να περάσουν αρκετές χιλιάδες χρόνια και να γίνουν πολλοί αγώνες προκειμένου οι γυναίκες να «ξεπλύνουν» το αμάρτημα τους που εξέφρασαν ελεύθερα τη γνώμη τους και να ξανακερδίσουν τα δικαιώματά τους. Πρόκειται για μια από τις πιο μακραίωνες τιμωρίες στην Ιστορία του Κόσμου.
Η πόλη πλέον πήρε και επίσημα το όνομα Αθήνα στη διάρκεια μια λαμπρής τελετής, την οποία οργάνωσαν οι Αθηναίοι αφού τραβήχτηκαν τα νερά και ο Ποσειδώνας, “ευχήθηκε” στην Αθήνα να μην έχει ποτέ αρκετό νερό. Από τότε ξεκίνησε το πρόβλημα της λειψυδρίας στην Αθήνα.
*Ο Μόρος και το πεπρωμένο** του Αλιρρόθιου/ Ιερές Ελιές
–>–>–>–>–>–>–>–>–>Στην Ακρόπολη υπήρχε η ιερή ελιά της Αθηνάς, η πρώτη ελιά που η θεά χάρισε στους Έλληνες, και στην Ακαδημία οι 12 ιερές ελιές, και ο ιερός ελαιώνας από τον οποίο προερχόταν το λάδι που δινόταν ως έπαθλο στους νικητές των Παναθηναίων.
Από αυτή την πρώτη ιερή ελιά της Αθηνάς, γεννήθηκαν άλλες δώδεκα ελιές τις οποίες οι Αθηναίοι φύτεψαν στις ισάριθμες πύλες της Ακαδημίας, και με την σειρά τους από αυτές τις ιερές, ελιές σιγά σιγά δημιουργήθηκαν οι ιεροί ελαιώνες των Αθηνών. Αιώνες αργότερα οι Αθηναίοι διαπίστωσαν πως υπήρχαν πια ελαιόδεντρα που προέρχονταν από την πρώτη ελιά σε όλη την πόλη διάσπαρτα, αιωνόβια δέντρα τα οποία όρισαν εξίσου ιερά.
Ο γιος του Ποσειδώνα, ο Αλιρρόθιος, με την προτροπή του οργισμένου θεού που είχε χάσει την διαμάχη για την πόλη, βάλθηκε κάποια στιγμή να κόψει όλες τις ιερές ελιές, εκδικούμενος τους Αθηναίους. Αλλά προτού ακόμα ακουμπήσει το υψωμένο τσεκούρι στο πρώτο δέντρο, εμφανίζεται ο Μόρος, ο γρήγορος σκύλος του Άδη, ερχόμενος από τις ομίχλες όπου περιστρέφονταν στον Κάτω Κόσμο, ρίχνεται πάνω στον Αλιρρόθιο και τον μεταφέρει στον παγωμένο Τάρταρο. Έτσι πέθανε ο Αλιρρόθιος.
–>–>–>–>–>–>–>–>–>**Πεπρωμένο/Μόρος>ΚΗΡΕΣ***Oι μοίρες ή πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η έννοια της μοίρας στην συνείδηση των Ανθρώπων.
Ο Όμηρος αναφέρεται στο πεπρωμένο με δυο ονόματα: Αίσα και Κηρ. Η Αίσα καθόριζε την τύχη της ζωής του ανθρώπου, η Κηρ, του έφερνε το θάνατο. Ως θεότητες αναφέρονται πρώτα απ’ τον Ησίοδο. Ο Ησίοδος στην Θεογονία αναφέρει ότι οι Κήρες θεωρούνται παιδιά της Νύχτας και αδελφές του θανάτου, ήσαν πνεύματα του χάρου και της εκδίκησης.
Χαρακτηριστικά λέει: «Οι μαύρες Κήρες τρίζοντας τα άσπρα δόντια τους με μάτια τρομερά, ματωμένες, αχόρταγες, μαλώνανε ποια θα πρωτοπάρει αυτούς που πέφτανε. Όλες λαχταρούσαν να πιουν το μαύρο του αίμα. Σαν κρατούσαν έναν πολεμιστή που κειτόταν χάμω νεκρός ή που είχε πέσει πληγωμένος, χώνανε τα μακριά τους νύχια μέσα στη σάρκα του κι η ψυχή του πήγαινε στον Άδη και τον παγωμένο Τάρταρο και αφού ρουφούσαν το αίμα του, ρίχνανε το κουφάρι πίσω τους, τρέχανε μέσα από το σάλαγο και τη σφαγή να πέσουν πάνω σε καινούργια λεία».
Πουθενά αλλού δεν έχουμε διαβάσει τέτοια λόγια που να περιγράφουν τόσο ανάλγητα τις μάχες και τόσο παραστατικά και να μας θυμίζουν στην αιωνιότητα την φρίκη του πολέμου. Κανένας θνητός πολεμιστής δεν μπορούσε να γλιτώσει από τις Κήρες. Διότι οι γρήγορες σκύλες του θανάτου διέτρεχαν τα πεδία των μαχών μαζί με τους γύπες και σκόρπιζαν προς κάθε κατεύθυνση την καταστροφή. Ήσαν δαίμονες που προκαλούσαν σε όλους τον φόβο και τον τρόμο, πάντοτε έτοιμες να ορμήσουν.
Στις τέχνες οι Κήρες περιγράφονται ως τρομακτικά αιμοβόρα όντα με νύχια αρπακτικών πτηνών και συχνά δύσκολα ξεχωρίζουν από τις Σειρήνες και τις Γοργόνες. Γρήγορες σκύλες του Άδη τις κατονόμασε και ο Απολλώνιος, γιατί πρόβαλλαν ξαφνικά και ανέλπιστα μέσα από την ομίχλη του κάτω κόσμου και ρίχνονταν πάνω στους ζωντανούς. Βρίσκονταν πλάι στον Άδη και την Περσεφόνη. Ο μανδύας τους ήταν κόκκινος από τα αίματα των πολεμιστών, που έπεφταν στα πεδία των μαχών. Χτυπούσαν όμως παντού τους ανθρώπους, τόσο στην στεριά όσο και πάνω στα κύματα της θάλασσας. Έτσι ακριβώς όπως ο θάνατος μπορεί να βρει τον κάθε άνθρωπο παντού και όχι μόνον στην μάχη, συμπλέοντας με την αντίληψη ότι κάθε άνθρωπος που γεννιέται είχε την Κήρα του, που σε όλη του την ζωή τον ακολουθούσε και προσδιόριζε την στιγμή του θανάτου του.
Από τον Όμηρο γνωρίζουμε την έννοια κηροστασία. Ο ίδιος ο Ζευς έκανε κηροστασία τόσο για να βεβαιώσει το τέλος της ζωής του Έκτορα, όσο και το τέλος της ιστορίας των Τρώων. Κατά την κηροστασία πριν από την μονομαχία Έκτορα και Αχιλλέα ο Δίας ζυγισε τις κήρες του Έκτορα και του Αχιλλέα. Και η ζυγαριά βάρυνε από την πλευρά του Έκτορα και έδειξε τον κάτω κόσμο, τον Άδη. Γιατί η κήρα ως μοίρα του θανάτου βαραίνει τον δίσκο της ζυγαριάς αυτού που πρόκειται να πεθάνει, την κάνει να δείχνει προς τα κάτω, δηλαδή προς τον Άδη.
Όπως συμβαίνει και σήμερα, ο άνθρωπος είναι θνητός, έχει συνείδηση του θανάτου του όπως και της ζωής του και γνωρίζει ότι το τέλος της ζωής του είναι προκαθορισμένο. Την ίδια αντίληψη είχε ανέκαθεν. Γνώριζε πολύ καλά ότι το τέλος του βίου του δεν το καθόριζε τόσο η Άτροπος, η μοίρα που έκοβε απότομα το νήμα της ζωής του, όσο η Κήρα, η σκύλα του Άδη. Γι αυτό, όπως και σήμερα, δεν παρέλειπε ούτε τότε να εύχεται να μην την συναντήσει ποτέ.
Έτσι κατά την τρίτη ημέρα των Ανθεστηρίων, εορτή προς τιμήν του Διονύσου, γίνονταν προς τις Κήρες επικλήσεις, προσφορές και λέγονταν ευχές για την αποπομπή τους. Τα ίδια γίνονται και σήμερα, γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει, φοβάται τον θάνατο και τον ξορκίζει με χίλιους τρόπους.
Ας γνωρίζουμε και ετυμολογικά την έννοια της Κηρός ή των Κηρών, όπου θα διαπιστώσουμε πόσο γεμάτη με την έννοια του ολέθρου, της καταστροφής και της φθοράς είναι η λέξη. Η κηρ, της κηρός είναι η θεά του θανάτου ή του ολέθρου. Η λέξη κηρ σημαίνει όλεθρος, θάνατος, καταστροφή. Από εκεί το ρήμα κηραίνω που θα πει βλάπτω, καταστρέφω. Σύνθετα ουσιαστικά σώζονται τα: κηρεσσιφόρητος και κηριτρεφής, ο τραφείς μέσα στην αθλιότητα, ο θανατηφόρος. Συγγενείς λέξεις με την ρίζα κηρ-είναι τα ρήματα κείρω και κεραϊζω που σημαίνουν κόπτω, περικόπτω, αποκόπτω, κατακόπτω, αποτέμνω, δρέπω, δενδροτομώ, ερημώνω, καταστρέφω, καταναλίσκω, καταβροχθίζω, αλλά και κουρεύω. Όλες οι λέξεις με αρνητική σημασία.
(1) Πρώτοι κάτοικοι της περιοχής θεωρούνται οι Πελασγοί και μετέπειτα,μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα,οι Ίωνες (ο γενάρχης Ίων ήταν υιός του Απόλλωνα και της Κρέουσας).
- Πρώτος βασιλιάς της πόλης, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν ο Πελασγός Ακταίος και το αρχικό της όνομα ήταν “Ακτή” ή “Ακτική”. Τον Ακταίο διαδέχθηκε ο γαμπρός του,”Κέκροπας”,από τον οποίο ονομάστηκε “Κεκροπία”.
(2) Επίσης ξεπήδησε και το πρώτο άλογο έτοιμο να υπηρετήσει τον άνθρωποκαι σε ανάμνηση του δώρου του Ποσειδώνα,
για το στήσιμο του ξοάνου της Αθηνάς μέσα στο ναό του Εκατόμπεδου τελούνταν κάθε χρόνο
αναμνηστική εορτή που την συνόδευαν πάντα ιππικοί αγώνες (πρώτοι επίσημοι ιππικοί αγώνες/ αρματοδρομίες!)
Η γιορτή αυτή ωνομάσθηκε από τον ίδιο τον Εριχθόνιο (αυτός επινόησε το τέθριππον, άρμα που το σέρνουν 4 άλογα)”Αθήναια” αλλά αργότερα όταν γιόρταζαν μαζί όλοι οι κάτοικοι της Αττικής (παν Αθήναι) πήρε το όνομα “Παναθήναια”.
[ ∋∈ ΘΗΣΕΥΣ ∋∈ , ο Βασιλιάς που αυτοκαταργήθηκε και ίδρυσε την Δημοκρατία … ίδρυσε το άστυ, καθιερώνοντας μία κοινή θυσία (εορτή), τα Παναθήναια. ]
Προμηθέας Δεσμώτης
Προμηθέας Δεν είν’ γραφτό απ’ τη μοίρα τέτοιο ακόμα τέλος αυτά να λάβουν, μα αφού δαμαστώ από μύρια βάσανα, τότε θα λυθώ, γιατί έχει η τέχνη πολύ πιο λίγη δύναμη απ’ την ανάγκη.
Χορός Και ποιος να κυβερνά το δοιάκι της ανάγκης;
Προμηθέας Μοίρες οι τρεις κι οι Ερινύες που δεν ξεχνούνε.
Χορός Ώστε είναι πιο απ’ αυτές αδύνατος ο Δίας;
Προμηθέας Βέβαια να φύγει απ’ το γραφτό δε θα ήταν τρόπος.
Σχετικό θέμα> ΒΙΝΤΕΟ Ψηφιακή εφαρμογή “Αθηνά, η θεά της Ακρόπολης”. Μέσα από εικονικές περιηγήσεις ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τις διάφορες υποστάσεις της θεάς Αθηνάς, αλλά και το Μουσείο Ακρόπολης.
Νίκος Σάμιος
ellinon-anava.restore.pblogs.gr/2015/01/h-elia-h-thea-athhna-kai-o-moros.
………………………………………………………………………
………………………………………………………………………
ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ… ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΘΡΟΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥΣ ΩΣ ΜΕΛΗ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!!
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.”
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.